Bekle Bizi İstanbul şiiriyle hatırlarız Vedat Türkali’yi… Türk edebiyatına kazandırıdğı eşsiz yapıtlarla biliyoruz onu. İtimat, Yalanıcı Şahitler Kahvesi, Mavi Karanlık, Bir Gün Tek Başına ve daha pek çok senaryoya, romana imza atan Türkali’nin en kıymetli romanı kuşkusuz Bir Gün Tek Başına’dır.

Muharririn yayınlandığında büyük ses getiren romanı, 27 Mayıs Darbesi periyodunda geçiyor. Türkali’nin şahane lisanıyla bütünleşen roman, Adeta bir Türkiye fotoğrafı sunuyor.

KAYNAYAN BİR TÜRKİYE

27 Mayıs 1960 askeri darbesinden evvel Türkiye içten içe kaynıyor. Kenan, yıllar evvel saklı komünist partisine girme suçlamasıyla polis sorgusunda acilen yılgınlığa düşmüş, eski etrafından tümüyle kopmuştur.

AŞK VE DİRENİŞ GÜNLERİ

Karısı ve çocuğuyla korunaklı bir hayat sürmektedir. Aslında mutsuzdur, içi ile barışık değildir. Bir meyhanede tanıştığı genç Günsel, içinde çürümemek için direnen ne varsa hepsini ateşleyiverir. Aşk, direniş, ihtilal günleri…Yaşam, Kenan’la kendini bir kere daha sınama imkanı verir…

TADIMLIK…

“Ağır ağır çıktı odadan, banyoya girdi, şofbeni yaktı, suyu açtı. Büyük bir gürültüyle akan suya baktı, elini tuttu, ılıktı tam istediği üzere. Ama tekrar de bir türlü giremiyordu suyun altına. Değişmek istemiyorum da ondan. Bu suyla birlikte içindeki her şey akıp gidecek. Sonra yavaşça girdi. Hiçbir şeyin akıp gideceği yok. Ne kolay öyle! Korkaksın da ondan. Her şey çabucak değişiversin istiyorsun. Güya daha mı güzel olurdu? O vakit da peşinden koşar, bir türlü yetişemezdin. Artık de geri kalıyorum; bak artık de… Altından çekiliverdi, çok kızmıştı su. Gözlerindeki sabunları akıtmak için uzattığı eli bile güç dayanıyordu. Sende iş yok oğlum. Bu sıcak, beriki soğuk… Öteki sert, beriki yumuşak… Ömrünce hudutta kalacaksın. Sende iş yok oğlum, sende iş yok… Biraz ferahlamıştı. Şofbeni ayarladı, tekrar girdi suyun altına. Her vakit bu türlü olurdu. Sonunda dönüp dolaşıp mutlaka kendini suçladı mı bitirirdi. Söyleyecek kelam kalır mı? Ben, böyleyim… Bitti… Artık savunma bile boşuna. Değil mi ki değişmez… O vakit bırakırsın yaşamayı kendi yoluna, yürür masraf. Sonra tekrar kımıldamaya başlar birikenler. Sonra tekrar kızgın su. Ya da bir diş ağrısı. Ola ki kimi görmeden bastığın asfalta yayılmış yemyeşil bir balgam. Bir vapurun kaçması…”

Ergül Tosun

Kitap sayfası için irtibat:

ergul.tosun@ensonhaber.com